زبانحال امام جواد علیهالسلام قبل از شهادت
شاعر : مجتبی صمدی شهاب
نوع شعر : مرثیه
وزن شعر : مستفعلن مستفعلن مستفعلن فع
قالب شعر : غزل
بـابـا بیـا جـان کـنـدن من را نـظـر کـن بابا بـیـا فکــری به حال این پـسر کن
از درد، صورت میکشم بر خاک حجره خاکی تـماشــای رخ قـرص قـمـر کن
خـورشـیــد مـی ســوزد از آه آتــشـیـنـم یک چاره بهر این وجود پُر شـرر کن
هستم جـگــر گـوشـه تو را بابا بیا زود با آستین، پاک از لبم خـون جگـر کن
وقـت وصیّـت کــردنــم مــحرم نــدارم یک دم بـیـا و مـادرم را هـم خـبر کن
چون مادرم هم دست وپهلویش شکسته ست خود را عصای مـادر بی بال و پُـر کن
بالا سرم وقتی رسیدی روضه خوان شو هــمـراه من تا مـقـتـل اکـبر سـفـر کن
من می شـوم اکـبر ولی نه قـطعه قـطعه تو نیـمـه جان ایفای نقـش آن پـدر کن
|